Een grote glimlach had ik op mijn gezicht toen ik Turkije in kwam. Vanochtend kwam ik aan bij de grens en hier moest ik maar liefst langs 7 verschillende controlepunten. Bij 5 punten werd mijn paspoort uiterst nauwkeurig gecontroleerd, 1 was voor het tonen van het vaccinatiecertificaat en bij 1 punt werd mijn bagage deels gecheckt. Bij iedere douanier kwam ik glimlachend aan en probeerde ik zo goed mogelijk 'günaydın' (wat goedemorgen betekent) uit te spreken. Gelukkig was iedereen in een goede bui en kon ik zonder problemen door.
Eenmaal in het land zag ik een lange stoet met vrachtwagens die allemaal aan het wachten waren om Bulgarije in te komen. En met een lange stoet praat ik over kilometers lang. Sommige vrachtwagens toeterde toen ik langs kwam fietsen, andere vrachtwagenchauffeurs riepen wat met een glimlach. Geen idee wat ze zeiden, maar het voelde in ieder geval als een leuk welkom!
Daar ging ik dan, de eerste kilometers door het uitgestrekte Turkije. Ik ben twee keer eerder in Turkije geweest, maar toen had ik weinig cultuur opgedaan en was ik vaak niet helemaal nuchter.
